وقتی میرفت: گفتم: کجا؟

گفت: به درک… منم گفتم: به درک…

و این چنین بود که ما در اوج تفاهم از هم جدا شدیم… !

 بی خیال است !

خیلی بی خیال . . . !

همان کسی که تمام خیال من است.

בلم کآر دست است ،

خوבم بآفتمش !

تآرش رآ از سکوت

پوבش رآ از تنهآیـﮯ ،

همیـטּ است که “خریـבار” نـבارد . .

دلم هوا میخواهد.... کمی هوا... در یک سرنگ..... الان.

دِلَتْـــ رـآ بهـ هَر کَسیــ نَسپـ ـآر..

اینــ روز ـها ...

بَعضیهـ ـآ اَز سِپُرْدـهـ اَتــ هَمــْ ...

بَهرهـ میخوـآهَندْ ..!!

چــه بیـــرحم می شویــــ ،

تقــدیـــر

آنـــــــگاه کـــه می گویــــــــی :

تقصـــــیر خودتـــــ بـــــــود

وقـتـی حـس میکـنم

جآیــی در ایــن کرِه ی خآڪـی

تــو نفس میکــشــی و مـن

از هــمآטּ نفـس هآیتـــ ،،، نفس میکشم !

تـو بــآش !!!

هـوآیتـــ ! بـویـتـ ! برآی زِنده ماندنم ڪـآفـــی است …

هیچ چیز بیشتر و بـבتر از این

مغز و استخوان آבمو نمے سوزونه کــہ

اطرافیانت بهت بگن:

اگــہ...

בوستت בاشت نمے رفت...